Niski standard letac

U nasoj zemlji selekcionisan je poveci broj rasa golubova, pa se s pravom moze reci da smo jedna od vodecih zemalja u Evropi po tome. Najvise rasa kreirano je u Vojvodini, gde tradicija gajenja rasnih golubova traje veoma dugo. Blizina Madjarske, koja takodje ima veoma mnogo svojih rasa golubova, ucinila je da su njihove rase kombinovanjem sa nekim domacim, a u manjoj meri i sa golubovima koje su na prostore Balkana doneli Turci, imale najveci uticaj i udeo pri dobijanju nasih rasa golubova u Vojvodini. Prostori juzne i jugoistocne Srbije su skoro pet vekova bili pod Turcima, a upravo to je bilo presudno za razvoj golubarstva na ovim prostorima. Poznato je da su Turci bili strastveni golubari i veliki zaljubljenici u golubove prevrtace. Jedna stara, izumrla, turska rasa golubova, mohamedanski golub, bila je osnova za stvaranje niskih visokoletaca. Niski visokoletaci su jedna od nasih najstarijih rasa golubova, nastala oko 1800. godine. Krajem devetnaestog veka ukrstani su sa letacima iz Grcke i severne Afrike radi poboljsanja letackih osobina, a oko 1920. godine poboljsane su im i eksterijerne osobine i vec tada su niski visokoletaci odgajeni u cistim i intenzivnim bojama.
Negde izmedju 1950. i 1960. godine mnogi odgajivaci niskih visokoletaca poceli su da selekciju sve vise usmeravaju na lep i prefinjen izgled, a manje na let golubova. Tezilo se da se dobiju krupniji golubovi sa vecim glavama, izrazenim celom, mnogo jacim i masivnijim, a nesto kracim kljunom, potpuno bistrim ocima koje su uokvirene belim dvostrukim okvirima. Na stvaranju i sirenju rase radili su odgajivaci iz Nisa, Vranja, Leskovca, Zajcara, Prokuplja, Krusevca i dr. Za pocetna ukrstanja birani su krupniji niski visokoletaci intenzivnih boja i ukrstani su sa peckim golubovima, poljskim kratkokljunim golubovima(mascuhama), novosadskim kratkokljunim, a u izvesnoj meri i sa indijanerima, pa se zatim ponovo islo na parenja sa biranim niskim visokoletacima i ukrstanja u srodstvu, dok nije dobijen golub koji danas najvise podseca na izvornog niskog visokoletaca, ali je krupniji, lepsi i plemenitijeg je izgleda.
Incijativu za priznavanje rase pokrenuli su odgajivaci ovih golubova iz Nisa i Vranja oko 2000. godine, izradili su radni standard i novu rasu nazvali niski letac standard. Nakon tri godine izlaganja kao rase u razvoju, niski standard letaci su zvanicno priznati na izlozbi sitnih zivotinja u Nisu januara 2005. godine od strane strucnog odbora Saveza odgajivaca sitnih zivotinja SCG. Verifikovane su tri boje crna, crvena i zuta, dok se za golubove u plavoj, srebrnoj(silver) i one sa belim letnim perima(spicaste) tek ocekuje da budu priznati jer su na navedenoj izlozbi bili izlozeni u malom broju i nisu bile prikazane tri generacije golubova u tim bojama. U medjuvremenu u izlozbenoj sezoni2007/2008. godine od strane Saveza odgajivaca sitnih zivotinja Republike Srbije priznati su niski letaci standard u plavoj I srebrnoj boji.
Jedna od nasih najmladjih rasa golubova, niski letac standard, su srednjekljuni letaci, vrlo su temperamentni i skloni cestom poletanju sa krova uz prelepo lupanje krilima. Letacke osobine nisu stavljene u prvi plan, vec je to prefinjen, elegantan izgled ove rase golubova. Veoma su popularni i dosta se gaje u juznoj i jugoistocnoj Srbiji, a interesovanje za njima je sve vece u Sandzaku i centralnoj Srbiji. Ove godine novembra meseca na evropskoj izlozbi sitnih zivotinja u Nitri- Slovacka niski standard letaci su priznati iod strane Evropskog saveza, a kolekciju od 16 golubova u 4 boje (crna, crvena, zuta i vuga) izlozili su odgajivaci iz Nisa.